Warkocz

Stagnacja

Splatała włosy w warkocz

Specjalnie dla niego

Lubił ją taką roześmianą i beztroską

Nie pamiętała już kiedy ostatnio

Była taka wolna i szczęśliwa

Niczym dziecko sprawdzała

Czy lód zamarzł na stawie

A on trzymał ją za ręce

Żeby czuła się bezpieczna
Wracała do niego
I wtulona w ciszę
Słuchała jak brzmi szczęście

Stagnacja

Wiersz · 22 marca 2013

Paulina Wielbicka

Ten tekst jest zbyt dosłowny - i pamiętnikowiec! Ten drugi jest wg mnie lepszy, ale musisz dużo czytać "dobrej literatury", wtedy umysł przestanie operować frazesami, a tu jest ich nadmiar ( no mały plus za słuchanie jak brzmi szczęście) pozdrawiam :)

· Zgłoś · 11 lat
Justyna D. Barańska

No niestety, skrótowiec historii oparty głównie o ponazywanie uczuć, zamiast oddanie ich, zamiast pozwolenie czytelnikowi na ich odczucie. Ileż to czułości mogło się kryć w obserwowaniu zaplatania warkoczy... ale tutaj nic się nie ukryło.

· Zgłoś · 11 lat
Stagnacja

Racja, jest to ponazywanie uczuć, ale właśnie takie było założenie :) Dziękuję za konstruktywną krytykę! :) Pozdrawiam :)

· Zgłoś · 11 lat