z krwi i kości

Jarosław Baprawski

dlaczego mnie nękasz

powracając w godziny

z niewiadomych

 

kropli potu

palpitacją serca

zapalonych żarówek

 

wszyscy święci

z przeszłości

w zdrowaś

 

konam po cichu

zegar wybija szóstą

 

zbieram się w resztki

układanki o życiu

 

zbyt mały

nieczytany

kowal

 

 

 

Jarosław Baprawski
Jarosław Baprawski
Wiersz · 23 marca 2013
anonim
  • Ata
    kowal...swojego losu. Mało tu czegoś... niby wiadomo o co chodzi... ale układając te puzzle nie widzę całości /wiersza/.

    · Zgłoś · 11 lat
  • Paulina Wielbicka
    to zaledwie zarys, koncepcja wiersza - brakuje głębi i konstrukcji całościowej

    · Zgłoś · 11 lat
  • abojawiem
    ale chociaż (to ciało, ten wiersz) jest z krwi i kości

    · Zgłoś · 11 lat