Strumień górski

Konrad Koper

Strumień między górami krąży.

I grzmi jak krzyk boży.

Złe zamiary mają fale wzburzone,

które mają białą grzywę.

Na życie czyhają też wiry straszliwe.

Dramat dopełniają kłody rozrzucone.

Bohaterem jest ten, kto przejdzie na drugą stronę.

Konrad Koper

Wiersz · 26 marca 2013

Mithril

...to jest li tylko i wyłącznie patetyczny gniot

· Zgłoś · 11 lat
abojawiem

po prostu (a więc przede wszystkim bez patosu)

· Zgłoś · 11 lat
Figa

Wszystko jest napisane, nie mam pytań. To źle, bardzo źle...

· Zgłoś · 11 lat
Figa

A tak w ogóle, to słyszałeś krzyk boży? Zamiarów z grzywami też nie widziałam, choć przyznam, że białe grzywy fal są ciekawe, ale nie w tym ujęciu. Ten tekst nie ma spójności, nie przypomina mi kompletnie opisu ani strumienia górskiego, ani nic

· Zgłoś · 11 lat
Ata

byłam, czytałam i ... tyle. nie zabrałam nic ze sobą.

· Zgłoś · 11 lat
Doremi

Nio...ciężko iść na drugą stronę gdy
są wiry straszliwe
fale wzburzone
kłody rozrzucone

fajnie tą prawdę ująłeś :)

· Zgłoś · 11 lat