Ziemia w kotle (wiersz)
Konrad Koper
Nowoczesna, postępowa czarownica
w kotle Ziemię gotuje.
Jak ją pomieści to tajemnica.
Przy czym tak żartuje
- Nawet nie wiecie,
jak cię usmażę mój świecie.
* * * *
Wkłada małe mrówki
i duże ciężarówki,
słońca promienie,
a z polany kamienie i Jelenie…
Na koniec wrzuca planetę naszą
i miesza z kaszą.
Z wszystkiego eliksir szykuje,
z którego diabeł wyskakuje !
niczego sobie
1 głos
przysłano:
2 kwietnia 2013
(historia)
przysłał
Konrad Koper –
2 kwietnia 2013, 22:16
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
choć
i smieszno i straszno...
z tymi czarownicami
i z ziemią w kotle
nieprawdaż