uciekając od siebie przybrał nowe imię
przydługie i przydziwne
nie umiał i nie chciał już się modlić
za to rozmyślał w końskich dawkach -
trudząc mózg od rana do rana
osiągnął bezmyślność doskonałą
gdy dotarł do tego absolutu
bez odwracania głowy popatrzył wstecz -
wcale nie jako tej myśli prekursor doszedł do wniosku że
jego życie jest bez znaczenia – jak każde
pozostał z siwowłosą pewnością
że Boga nie ma a piekło jest
