Literatura

Dopełnienie (wiersz)

Konrad Koper

                 Idą razem w maju.

 

Świeci im słońce.

Jemu duże i jasne.

Jej miłe.

 

Wieje wiatr.

Jego porywa.

Ją studzi.

 

Patrzą na las.

Dla niego jest nieprzystępny.

Dla niej urokliwy.

 

Śpiewają im ptaki.

Mu głośno, jej pięknie.

 

On marzy o niej, ona o nim.

Są dla siebie dopełnieniem świata.

 

 

 

 


słaby+ 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
abojawiem 24 kwietnia 2013, 17:51
to jest to, nawet jeżeli prawie, a prawie robi wielką różnicę
Doremi
Doremi 24 kwietnia 2013, 22:45
...dopełnienie...pełnia...to jest TO :)
przysłano: 24 kwietnia 2013 (historia)

Inne teksty autora

Reduta
Konrad Koper
Klasa
Konrad Koper
Tajemnice
Konrad Koper
Kosmiczny
Konrad Koper
Zegary
Konrad Koper
Osobliwy dialog
Konrad Koper
Na głowie
Konrad Koper
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca