Dopełnienie

Konrad Koper

                 Idą razem w maju.

 

Świeci im słońce.

Jemu duże i jasne.

Jej miłe.

 

Wieje wiatr.

Jego porywa.

Ją studzi.

 

Patrzą na las.

Dla niego jest nieprzystępny.

Dla niej urokliwy.

 

Śpiewają im ptaki.

Mu głośno, jej pięknie.

 

On marzy o niej, ona o nim.

Są dla siebie dopełnieniem świata.

 

 

 

 

Konrad Koper
Konrad Koper
Wiersz · 24 kwietnia 2013
anonim
  • abojawiem
    to jest to, nawet jeżeli prawie, a prawie robi wielką różnicę

    · Zgłoś · 11 lat
  • Doremi
    ...dopełnienie...pełnia...to jest TO :)

    · Zgłoś · 11 lat