Literatura

Dopełnienie (wiersz)

Konrad Koper

                 Idą razem w maju.

 

Świeci im słońce.

Jemu duże i jasne.

Jej miłe.

 

Wieje wiatr.

Jego porywa.

Ją studzi.

 

Patrzą na las.

Dla niego jest nieprzystępny.

Dla niej urokliwy.

 

Śpiewają im ptaki.

Mu głośno, jej pięknie.

 

On marzy o niej, ona o nim.

Są dla siebie dopełnieniem świata.

 

 

 

 


słaby+ 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
abojawiem 24 kwietnia 2013, 17:51
to jest to, nawet jeżeli prawie, a prawie robi wielką różnicę
Doremi
Doremi 24 kwietnia 2013, 22:45
...dopełnienie...pełnia...to jest TO :)
przysłano: 24 kwietnia 2013 (historia)

Inne teksty autora

W komnacie…
Konrad Koper
Wilk
Konrad Koper
Ten klucz…
Konrad Koper
Senna wstążka
Konrad Koper
Widziadło
Konrad Koper
Kosmici
Konrad Koper
Świąteczny
Konrad Koper
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca