Stagnacja

Budzą się obok siebie każdego poranka,

Gdy ona wstaje czasem na stole czeka już filiżanka

I jego uśmiech promienny

Wzrok jeszcze troszkę senny…

On łapie ją w ramiona i obejmuje mocno

I pomyśleć, że kiedyś marzył

By choć mógł jej dotknąć

A dziś każdego dnia ma ją przy sobie

Rozmawiali ostatnio, że chcieliby być razem

Nawet w grobie

Każdy ich gest jest przepełniony miłością

A chwile spędzone razem niepojętą radością

Mimo, że na co dzień właściwie tylko się mijają

To pod koniec dnia do siebie wracają

I właśnie pewnego wieczora

Gdy stygła na stole kolacja

Ona pomyślała:

Uszczęśliwia mnie taka Stagnacja