jeden z 365/366 (wiersz)

dzień normalny wirtualny?
bytu tryby
tak na niby

mąż i dzieci
także z sieci
zwykłe nic – prosty pic?...

z kompa miłość, gniew, kożuszek
krzesać wzruszeń? -
już nie muszę

a z tabletu
- Drodzy Państwo -
godność mamy lub zaprzaństwo -

niedowiarkom na pohybel
wchłonie real?
przestrzeń cyber