arlekin używał farby zmywalnej

ARS TO od tyłu sra

***

autoportret na ucho

vincentem mi się zaciął

bo lepiej czasem zużyć

zużyte bo czacha dymi

fają (jak z vickowego obrazka)

arlekin używał farby zmywalnej i w zgodzie z trendem koktajlowych czasów

skrzyżował się z pierrotem i parzył z nim i nim mimem i mimo w hołdzie

dla zasady kwaśnego deszczu spod oka mgnień ot po prostu dorzucił symbolikę

dżokera bo czasy takie blefne podpowiadają rękaw by się zmyć o właściwym

momencie nawiązaniem do piłata obsesyjnej lejdi makbet witkacemu przy tym

nie zapominając chorobliwej potrzeby dbania o dłonie w każdej chwili (nie tylko

po odejściu od sedesu i sapania) szorował twarz bo samemu w ryj uderzyć z otwartej

nie sposób na tyle mocno by powstała kalka linii papilarnych jak blizny i kopia

bliżniaczo zapisanego (ponoć) losu awersem a-wersją ot

po prostu

szorował szorował szorował krzyczał niech żyje sztuka konania i komedia

z samoudręczeń niech żyje rozwodnienie farby komedią upartą w dramatesce

(ot po prostu) misa jest pełna obojętnego odczyniania w hołdzie dla zasady kwaśnego

deszczu spod oka

mgnień

farba nie zastąpi łzy choćby i rozwodniona i niedomyta czasy takie blefne

podpowiadają rękaw by się zmyć o właściwym momencie ciężarem

śpiki pod nosem kpią judaszem kolombina zawsze była dziwką jak ta lala bo nike

nie ma do tego głowy nie ma czym i o czym ziewać

i brwić

(na o'k***k.o.)

Alicja Kubiak

Wyrażono tutaj dramat teatru jednego aktora, pełen odniesień i symboliki, sprawiających wrażenie wypełnienia nieobecnymi osobami w domyśle odbiorcy (np. "do piłata obsesyjnej lejdi makbet witkacemu");
Farba stanowi wyznacznik granicy między grą arlekina a życiem człowieka, w którego przeistacza się wraz ze zmyciem makijażu po spektaklu dnia/nocy. Dwuwarstwowość człowieka ukryta pod maską z czasem wyziera spod kamuflażu, by okazać prawdziwe oblicze;
Zawarto wiele emocji wyrażonych kursywą oraz próbami słowotwórstwa (np. brwić, jako kpiący ruch brwiami?), zabawą i eksperymentami (np. "z nim i nim mimem i mimo" lub "awersem a-wersją").

· Zgłoś · 11 lat
Justyna D. Barańska

Arku, a to na pewno miało trafić do dramatu, czy to tylko omyłkowe kliknięcie?

· Zgłoś · 11 lat
Alicja Kubiak

Justyno, dlaczego uważasz, że dokonano omyłkowego kliknięcia? Utwór przedstawia dramat życia ludzkiego. Może autor troszeczkę ironizuje, zdobywa się na drwinę, jednak cały czas z utworu przebija tragizm postaci arlekina, odgrywającego swoje role z maską na twarzy. Farba zasłania prawdziwe oblicze, którego postać nie może ukazać podczas odgrywania roli.

· Zgłoś · 11 lat
Justyna D. Barańska

No i właśnie, dramat jako dramat życiowy to część treści utworu, poruszanej problematyki, natomiast kategoria dramat to po prostu jeden z rodzajów literackich z podziałem na role, z tekstem głównym i pobocznym itd. Nawet patrząc na nowoczesne dramaty, powyższa forma ni jak się ma do nich.

Tutaj mamy dramat: http://literatura.wywrota.pl/dramat/2738...

· Zgłoś · 11 lat
Paulina Wielbicka

dramat tutaj na Wywrocie to rodzaj literacki, natomiast Alicja to, o czym Ty mówisz to dramat, tragedia w rozumieniu potocznym. Mimo nawiązań do występów na scenie, to jednak jest utwór poetycki :). I muszę przyznać, że ten wiersz z całym bogactwem znaczeń, nawiązań i rozwiązań stylistycznych jest niesamowity - bynajmniej dla mnie, nie jest przedłużony sztucznie, bo wtedy można zatracić przesłanie, ideę ot taki akurat :)

· Zgłoś · 11 lat
Alicja Kubiak

Z jednej strony - muszę się zgodzić, jeśli chodzi o rodzaj.
Rozpatrywałam tekst pod względem wydźwięku: przedstawienia dramatu postaci.
Dziękuję za pouczenie, jestem na wywrocie od kilku dni i jeszcze nie miałam czasu dobrze się rozeznać w panujących tu zasadach.

· Zgłoś · 11 lat
Anonimowy Użytkownik

Zbyt pokomplikowany

· Zgłoś · 11 lat

ARS TO od tyłu sra

Zgłoś obraźliwe treści