Literatura

kiedy roz... (wiersz)

Evit-ka

rozstania i rozstaje
rozmydleń preludia

rozczarowań rozmaitych skutek
co rozwarstwia i rozbija struktury niby trwałe

rozliczyć rozumnie
takich rozpadów nie sposób

kiedy życiorys się rozpaprze
to i jego podmiot się rozkleja

rozbrajająca szczerość każe się rozbeczeć
tak bez rozmysłu - a tu nie wypada

mimo że rozbestwione coś
rozrywa od środka

wyśmienity 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Doremi
Doremi 14 maja 2013, 14:27
ROZpisałaś się...
Dobre do ćwiczeń wymowy ale i sens swój ma ROZliczny :))
abojawiem 14 maja 2013, 15:29
lepiej roznieść się płaczem, ewentualnie wierszem, niźliby czymś innym
Rumi 14 maja 2013, 22:09
Przeczytałem od końca. To rozbestwione coś przukuwa moją uwagę i próbuję to od dawna zrozumieć. Czym to jest?
przysłano: 14 maja 2013 (historia)

Inne teksty autora

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca