jak szkło (wiersz)

na dnie bańki – szklanki
- ta mogła być żarówką -
uwięzło słówko

później – wabione grą losową
szansę dostało
by zostać mową

a w mowie?
każdy kształt się ziści
miłości forma i nienawiści

taką rozczula byle co i taka ostra niczym szkło