wierszyk animalny (wiersz)

(dziecięcy?...o kotach cały?)

kocur Tymoteusz
z Klementyną kotką
jedli sobie z pyszczków
wykwintnie i słodko

futerka iskali
z wytworną czułością
a burzy się bali
wyłącznie z godnością

w harmonii przeżyli
ładnych parę lat
sporo miotów kociąt
wydając na świat -

no bo skłonność mieli
do sypialnych psot
jak to kotka z kotem
względnie z kotką kot

aż tu dnia pewnego
koniec z ich idyllą
Tymoteusz grzbiet wypręża
przed jakąś Cecylią -

bo ponoć uległa
na myszach się zna...
gdy tymczasem tylko młodsza -
jak dwa razy dwa...

żeby całą puentę
zebrać tu do kupy -
od młodszych smakuje...
coś z rymów do zupy