na zdjęciach z dzieciństwa

Anonimowy Użytkownik

dobry wiersz nawet - bardzo dobry

Justyna D. Barańska

Chciałam być delikatna :D

Bragi

Pani z Żółwiem składa się do strzału i... pudło ;-)
środek ciężkości leżał poza mną, w sumie najpierw przyszedł pomysł na to jak, dopiero później o czym.

Estel. ja myślę, że nadal kocha. trochę szorstko i niezdarnie.

Justyna D. Barańska

A ja to jednak zamarudzę, bo poszedłeś w tym tekście na łatwiznę, wylałeś, co ciężkiego na serduchu siedziało i zdaje mi się, że tobie nie za dużo to pomogło, a tekst też wyszedł średniawo: albo to pierwsze z brzegu skojarzenia/porównania, albo udziwnione nóżki z kurzej nóżki.

Nadal podtrzymuję, że to był wiersz: http://literatura.wywrota.pl/wiersz/3518...

estel

Jedyne smutne, że już nie kocha i już nie wiem, czy to dobrze, że za dzieciaka kochał, czy może ta miłość nam krzywdę zrobiła. Fajnie się dorastało, ale dorosłość już nie jest fajna; z drugiej strony jeśli nadal rośniemy, to jaki świat gotuje nam los? Bo mam wrażenie, że kucharz z niego marny i czegoś tam nadmiarowo dodaje, a nie jest to szczęście. Najbardziej chwyciło mnie za wątrobę, serca i mózgu specjalnie nie ruszyło, ale wiersz stwierdzony. :)

Ata

zgrabne to to /mimo iż "na wykrzywionych nóżkach" ;)
- swoją drogą też uważam, że lepsze "o"/

szanta - Edyta Ślączka-Poskrobko

Nie mam wrażenia, że za wiele "nie" ale cuda o wykrzywionych nóżkach są fajniejsze ;)

Bragi

Mithrilu, drugie "na" można ewentualnie wymienić na "o". "cuda o wykrzywionych nóżkach" zdawałyby się pasować.

Mithril

"świat nas kochał
jak nieślubne dzieci na palcach
liczyliśmy żale
rozmieniane na drobne
cuda na wykrzywionych nóżkach

zdarzały się chwile pełne smaku
skrytego w gestach czy słowach
(...) lęku przed nieznanym
odpowiadaliśmy milczeniem
trochę szorstko i niezdarnie świat

[chyba] kochał"

..........................zagęszczenie "na" początkowego ciągu ewokacyjnego kolażu szkodzi tekstowi