Spotykam lato (wiersz)
Konrad Koper
Rozeszły się promienie lata
i napełniła się nimi chata.
Sprawiają one, że moja dusza rośnie.
Zwłaszcza, że ptaszek śpiewa radośnie.
A jego głos izbę wypełnia.
Na dwór wychodzę.
Witam szczęśliwych ludzi po drodze.
Moje marzenie się spełnia.
Spotykam lato co chodzi po świecie.
Które szczęście i piękno plecie.
fatalny
3 głosy
przysłano:
25 czerwca 2013
(historia)
przysłał
Konrad Koper –
25 czerwca 2013, 23:20
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się