- Rozkład autobusu –

Rozkład autobusu bierze ze mnie różne rzeczy: układ siedzeń, podłoga, kierownica, radio

teraz kiedy wszystko opada, trzaskają drzwi i już wiem: zabierze mnie w przestrzeń pełną miejsc od – do i przystanków

to

kilkadziesiąt minut absolutnej swobody sprawia, że zachowuję się jakoś dziwnie, niepodobna sobie urządzam ciszę

silnik to moja matka, nie poznaje mnie wmurowana w beton, albo chodnik: nic ciekawego

przepełniamy więc zniekształconą przestrzeń, podobną sobie

popołudnie: kierowca zatrzymuje się na kawę. Siedzimy cicho, trudno się poruszyć

później przechodni, kilka osób, bez głów, rąk – często nagich ciężkie torby na podłodze

Zdają się o czymś rozmawiać, bilet gnieciony w ręce, duszno, pot

Kiedy wysiadają wszyscy, znikają w głębi przystanku, zdaje się równać pojedyncze prawdy

Rozkład autobusu bierze ze mnie różne rzeczy