Nieznajoma z C.

Vragoo

zgubiłem kryształki soli wyhodowane na rzęsach

posypywałem nimi zaległy lód

teraz z pewnością jestem żaden

 

zamiast nich schronienie odnalazły sny

nieskutecznie szukają drogi do ciebie

między przytkniętym palcem do ust

 

wśród ciszy jest jedna rzecz która we mnie szeleści

ciężki wiersz na sercu

niech tylko nie wywołuje współczucia

niech ktoś pomoże mi go nieść

zanim znów się przejęzyczy

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Dobry 5 głosów
Vragoo
Vragoo
Wiersz · 30 czerwca 2013
anonim