Nadzieja (wiersz)

Konrad Koper

Ciemne niebo zawisło nad wiekiem dwudziestym

i wzleciały groźne ptaki.

Dwa razy pojawił się straszny grzyb

i śmierć niosły żelazne ślimaki.

Zło czynił krzykacz i krwawy brat,

później zapanowała epoka strachu.

Na szczęście nad Europą zaświeciła tęcza

i wzleciał gołąbek pokoju.

Chcę wierzyć że będzie jeszcze lepiej.

Choć na początku dwudziestego pierwszego wieku

wulkan wciąż dymi.

słaby 3 głosy

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Ata 12 lipca 2013, 20:18

zgłoś

widać, że próbujesz, ale to jest nadal zbyt oporne, mało płynne i subtelne jak na poezję /nawet mocne słowa można napisać w sposób o jakim wspomniałam/. Generalnie nie jako pisarka /bo nią nie jestem i nie będę/, ale jako odbiorca nie jestem ustatysfakcjonowana tym co tutaj czytam, nie sugeruję abyś pisał pod publiczkę... jednak skoro publikujesz, zapewne masz chęć pisanie dla kogoś, przekazywać wartości i td, ale do tego trzeba niestety odpowiedniego podejścia, bo nie każdy lubi tzw. "łopatologię" - odbiorca czuje się, jakbyś miał go za głupka. przemyśl /albo rób co chcesz/ pozdrawiam serdecznie

Doremi 14 lipca 2013, 18:54

zgłoś

tak...
ciemne niebo zawisło
wulkan wciąż dymi
mam nadzieję że...

tak...
lepsza toporna naga prawda
niż pusta gra wydumanej stylizacji
?!

przysłano: 12 lipca 2013 (historia)

Inne teksty autora

Poezja
Konrad Koper

W komnacie…
Konrad Koper

Wilk
Konrad Koper

Ten klucz…
Konrad Koper

Senna wstążka
Konrad Koper

Widziadło
Konrad Koper

Kosmici
Konrad Koper

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Nadzieja (wiersz)

Konrad Koper

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść