Inwokacja

Bulimia

pokaż mi jak umierać
słowa które mówisz
są tak daleko
nic w tym życiu nie wyjdzie
bez świadomości głuszy
zabił ją ptak
bez skrzydeł
mitologiczna zjawa u progu jej domu

w niczym nie przypomina
wiercenia
gorące sploty mego mózgu
zrób z niego
warkoczyk
odetnij nożem
splamionym krwią przodków
na zawsze czystych
umarłych

przywróć czas Diabła
przywróć czas szczęścia
dla ludzi ślepych i głuchych
wróć

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Fatalny+ 12 głosów
Bulimia
Bulimia
Wiersz · 21 stycznia 2000
anonim