Literatura

taki czarny że aż oślepiony (wiersz)

netah

Black to the Blind
... musicie zatrzeć wszystkie ślady
wszystek proch zebrać i wolne myśli
martwy papier żyjący własnym życiem
wierzenia... idee... przekleństwa

pochowajcie je razem pod moją górą
wespół z popiołem rąk i czernią serca
niechaj uczynią to ci wybrani
niebieskoocy bogowie śmiechu
swe modły do głazów zanieście
do strażników przeklętego grobu
gdzie myśli i spalona glina
na wieki oślepione czernią

żywot świętego na poły
nieśmiertelnością osmalony
na poły jeden z aniołów
taki czarny że aż oślepiony



słaby 11 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 13 czerwca 2001

Inne teksty autora

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca