ś~~c~~i~~a~~n~~y

frans

po ścianie
pływają cienie
rąk uderzeń
osuwania się z pionu

po ścianie
zsuwają się rzeki ciał
omdlałych z bólu
rozdartych
rozpaczą

po ścianie
spływają kolory
klątw opętania
szaleństw

po ścianie
maszerują
krzesła kubki szafki

cały świat jest ścianą


nie ma ścian
samotnych

samotni są tylko ludzie
Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Słaby 15 głosów
frans
frans
Wiersz · 13 lipca 2001
anonim