I. „czai się”
to ona – odwaga braku odwagi
bycie takim samym
ponieważ innym
z pewności
dla wygody
na wszelki wypadek
nie wiadomo po co
z nadmiaru powodów
bez asekuracji – w każdym żadnym razie
II. „coś”
coś było
coś było pomyślane
coś było jako
a coś wbrew
bo myślenie ma
bo myślenie ma przeszłość
i przyszłość
względem teraźniejszości brak danych
więc? -
i? -
albo? -
ewentualnie?...
III. „bez rodzaju gramatycznego w do osoby odniesieniu”
(stan statycznie ruchomy)
antycypuje konieczność
dat – wyborów – łez – uśmiechów -i uśmieszków
(w tym głupawych)
poskramianych jak się da
na ile trzeba
schowanych za zakrętem
na wprost
na wprost zakrętu
tego w prawo
owego w lewo
kierunki emocji
emocje kierunków
z których między dolną krawędzią
a podeszwą męskiego wizytowego czarnego buta
wylewa się woda czysta
tak było – a już na pewno mogło być
