Między wiekami a przestrzenią

D.K.

samotny wszechświat
zasłonięty przez dymy
i powieki
trwa w pozornym bezruchu

pod nim gwiazdozbiory miast
konstelacje wieżowców
mleczne drogi
taniec świateł i dźwięków

a pośrodku księżyc
niezmiennie niestrudzenie
przechadza się między 
pokoleniami

D.K.
D.K.
Wiersz · 30 sierpnia 2013
anonim
  • Ir
    "a pomiędzy... księżyc
    .......przechadza się między "
    Pomiędzy - między...bardzo to niefortunne.
    Tekst do przeczytania i zapomnienia.

    · Zgłoś · 11 lat
  • D.K.
    Dzięki Ir, faktycznie -może nie najwyższych lotów to wiersz :D , powtórkę poprawiłam :)

    · Zgłoś · 11 lat
  • abojawiem
    Niefortunne zmiany, choćby gry słów, a było tak cudownie, a teraz jest tylko bardzo bobrze.

    · Zgłoś · 11 lat