Mimikra

gaj

szarlatan oszust błazen wtopiony w tło
zjednoczony w mimikrze z liściem
po wieczności spędzonej na drzewie 
liczy spoglądając kameleonowi w oczy
na cud przemiany

 

szarlatan pozostanie błaznem
błazen nie dostąpi przeistoczenia
w pień drzewa poznania
oszust już tylko może budować 
zamki z piasku

gaj
gaj
Wiersz · 14 listopada 2013
anonim