Jestem

Jestem, jaka jestem i się nie zmienię.

Po prostu jestem sobą, noszę swoje brzemię.

Mam wiarę i mogę się zmienić,

Wierzę w to,co robię, mam prawo się odmienić.

Jestem człowiekiem, wszystkich szanuję,

Niektórych mniej lubię, bo mówią, że jestem gburem,

Mam swoje zdanie, uwielbiam zwierzęta, 

Kocham to, co robię, choć nikt mnie nie pamięta.

Jestem sobą, lubię niektórych ludzi,

Posiadam zrytą banię,niech nikt się nie łudzi.

Jestem zwykłą dziewczyną ze Zbierska,

O mym istnieniu nie wie nawet Starż Miejska.

Jestem szalona, mam głupie pomysły,

Nie jestem ideałem, mam przy zdrowiu zmysły.

Wierzę w innych, nie jestem samolubna,

Moja wiara nigdy nie jest obłudna.

Mam w sobie coś, czego innym brakuje:

Miłość, pokój wzajemny szacunek.

Większość ludzi uważa mnie za idiotę,

A ja ich za kompletną ciotę.

Pewna osoba powiedziała, że mam śmieszny śmiech,

Mieć taki śmiech to chyba nie grzech.

Tak tak, wiem jestem walnięta,

Ale czasem też nieogarnięta.

Mówcie o mnie, co chcecie,

Na pewno nie będą tego pisać w gazecie.

Każdy nowy dzień to, jak wielki znak zapytania

Powiedziała tak pewna Ania.

Możecie ze mną się nie zgadzać, 

Ale za to o mnie głupot nie gadać.

Ze wszystkimi umiem się dogadać

I o swym życiu opowiadać.

Kto chce znać prawdę plotek nie rozsiewa,

Ale o szczerości śpiewa.

Słowa płyną z serca, a nie z głowy,

Gdyż to nie jest mądrość sowy.

Świat jest pełen niespodzianek,

Nie chodzi o to, by mieć pełen dzbanek.