Literatura

1 z tragedii R. (wiersz)

poetzl

"spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą"
wczoraj życie - mówiłeś
tyle problemów
tak pojebane
bo ktoś cię rzucił
bo stracileś pracę ...
dzisiaj może być już
tylko kochane
kochane
widzę...twój martwy uśmiech
i czarny kwiat niesiesz
za pamięć
za ich pamięć...



Roninowi
i wszystkim, którzy już ZROZUMIELI SENS

niczego sobie 4 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 20 sierpnia 2001

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca