Ty, życie!

mała

Zapytałeś o wiarę - uwierzyłam.

Zapytałeś o miłość - pokochałam.

O nadzieję spytałeś - odnalazłam ją.

Dzięki tobie jestem człowiekiem.

A teraz cię pytam co robić,

kiedy miłości mej nie chcą,

wiarą się karmić przestali,

nadzieję już dawno stracili.

Ty zaś mi mówisz, że sztuką jest

kochać miłością niechcianą,

wierzyć, gdy inni nie wierzą,

i mieć ufność w nadziei wtedy,

gdy inni już jej nie mają.

 

 

mała
mała
Wiersz · 13 grudnia 2013
anonim
  • Mithril
    ...........................oazowe kocopoły

    · Zgłoś · 10 lat
  • calvados
    Epitet ''oazowe kocopoły" przepraszam, bardzo mnie rozśmieszył, naprawdę zabawny, zapamiętam go na długo tak samo jak ''mięsiste ptaki" innego autora. A teraz poważnie- to się nadaje do osobistego pamiętnika, nie na wiersz, przepraszam za szczerość.

    · Zgłoś · 10 lat
  • Ata
    fakt, że "sztuką jest kochać miłością niechcianą" - trzeba mieć cholernie dużo pokory, wytrwałości, nadziei i serca. Jednak co do tekstu wg mnie jest zbyt wprost, nawet powiedziałabym banalnie, wiem, że są autorzy tzw. "uznani", którzy również piszą prostymi słowami, ale tutaj trzeba jeszcze popracować. życzę Ci zatem wytrwałości w dążeniu do lepszego pisania i pozdrawiam

    · Zgłoś · 10 lat