Tylko stare ptaki w gniazdach

wszyst­ko za­tra­ci­ło smak
wie­czor­ne za­siad­ki na ła­wecz­ce
we­so­łe uśmie­chy
za­gu­bio­no rytm
serce wsi po­pły­nę­ło w gra­ni­ce mia­sta
pole nie jest tak zie­lo­ne
na ścież­kach po­mię­dzy zło­tem zboża
nikt nie zrywa pod­bia­łu

tylko myśli tylko myśli
co krążą ponad nami

nie czuć już lata
za płu­giem mniej bo­cia­nów
dzie­ci nie zbie­ra­ją ja­błek w sa­dach
a do­ro­śli nie mają sobie nic do po­wie­dze­nia

ptaki smut­no śpie­wa­ją
młode od­la­tu­ją