ONE OBIE

spoglądają na mnie z fotografii
kątem oka - a nawet tego kąta 
i oka liczbami mnogimi
bo są przecież dwie

fakt że noblistka przysłoniła jedno oko dłonią
i że dodatkowo patrzy już z wysokości chmur
niczego tu nie zmienia ani nie deformuje
bo dzięki temu ogląd ma jeszcze dokładniejszy

One Dwie - Arystokratki Ducha
starsze choć bynajmniej nie nobliwe
Damy Poezji przypatrują mi się codziennie
i żadna z Nich nie ma przecież tego świadomości -

dla mie to zaszczyt - który sama sobie zafundowałam
wieszając to zdjęcie - w oryginale kolorowe
a tu przerobione na wersję w sepii
na ścianie nad łóżkiem

ale to też zobowiązane i mobilizacja
do tego żeby w ogóle wstać
a później jeszcze przynajmniej próbować
pisać z sensem - z duszą - i z intelektem być może

i tylko ten niedosyt
albo i wyrzut względem siebie samej
że jest mnie za mało
żeby Im sprostać