sen kawą utopię
włosy na wschód poprzewracam
wrzucę materiał i wyjdę za drzwi
mówieniem myśleniem zajęty
rozmienię wszystko na drobne
w banku sto monet na chleb
wieczorem stanę przed lustrem
odgarnę ręką wyrazy i głosem
zawyję mam dość
mariusz
Wiersz
·
5 stycznia 2014
-
Mithrilwyliczankowe dyrdymały w pozalirycznym bełkocie· Zgłoś · 10 lat
