Literatura

Ciągła samotność (wiersz)

Natalia Kopeć

Stanowisz wielką wartość,

Jesteś, jak wyszlifowany diament.

Nagle okazuje się, że to tylko sen.

Budzisz się, znów zaczynasz egzystować.

Wszystko staje się monotonne,

zaczyna się materialna gonitwa.

Ten stan dobija.

O każdy element walczysz,

na koniec rozglądasz się...

Jesteś samotny,

wszyscy Cię bagatelizują.

Zapada zmrok.

 


niczego sobie 4 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Mithril
Mithril 22 lutego 2014, 07:21
nadczynnościowy tekst usiłujący tendencyjnie - bez konkretów - spłaszczyć egzystencjalizm do demagogicznego cynizmu...

"oszlifowany" jest formą bardziej poprawną

tekst wtórny (rzekłbym kopia) jakich powstało i powstanie miliony, bez jakiejkolwiek wartości estetycznej/literackiej

...........................w pisaniu (egzystencjalnym) nie wystarczy sztampowo narzekać
...
... 22 lutego 2014, 12:35
Natalio spokojnie,ten Pan pisze głupoty-każdemu pisze to samo
Natalia Kopeć
Natalia Kopeć 22 lutego 2014, 13:17
Mithril szanuje twoje zdanie , ale nie wydaje mi się tu, że za bardzo chcesz zostać krytykiem literackim, popatrz na to , co Ty piszesz najpierw , potem dopiero oceń innych, bo widzisz tylko wady :) Cieplutko pozdrawiam :)
Mithril
Mithril 22 lutego 2014, 14:20
"Natalia Kopeć godzinę temu
Mithril szanuje twoje zdanie , ale nie wydaje mi się tu, że za bardzo chcesz zostać krytykiem literackim, popatrz na to , co Ty piszesz najpierw , potem dopiero oceń innych, bo widzisz tylko wady :) Cieplutko pozdrawiam :)"


jasne, spoko - powiększaj TWA grafomanii..................nic mi do tego,
pisz pierdoły i słuchaj aramen oraz innych nieudaczników


"za bardzo chcesz zostać krytykiem literackim"..................to jest tylko twoja fantazja na temat - gdyż jestem czytelnikiem
cloudia
cloudia 22 lutego 2014, 14:22
Typowy tekst typowej nastolatki. Natalio, jesteś bardzo młoda i masz prawo pisać kiepskie, trącące infantylizmem teksty pseudo buntownicze. I OK, ale jeśli poważnie myślisz o pisaniu, zacznij od uważnego słuchania krytycznych komentarzy, na te cukrujące nie zwracaj uwagi.
Jollla
Jollla 22 lutego 2014, 14:53
Uspokaja mnie Twój wiek ;), gorzej gdybyś za lat dziesięć tak pisała. Jestem realistką i wiem, że nie każda nastolatka pisze wiersze po to, żeby były one dobre, wartościowe, jak najlepsze. Część pisze po to, żeby wyrzucić z siebie emocje i ok, a coraz większa grupa po to żeby poczytać facebookowe sweet zachwyty - pięknie, cudnie itp. Mniejsza z tym. Ale naucz się, proszę, też szacunku do bardziej wymagającego i uczciwego czytelnika. Tylko tyle.
planna 23 lutego 2014, 11:10
Natalio zrozumiałam o co Ci chodzi,masz całkowitą rację.
calvados
calvados 23 lutego 2014, 15:44
To monolog opisujący emocje, jeszcze nie wiersz... Forma za prosta, przekaz jasny, niczym nie zaskakujesz, brak ciekawych metafor, niczego nie obrazujesz, nie dajesz mi pola do popisu, nie męczysz misternymi środkami, za proste ot..., pozdrawiam
Chciałabyś oglądać film, który Cię niczym nie zaskakuje, chyba nie...
aleksandra2000 14 grudnia 2023, 23:24
Jak na to, że byłaś wtedy nastolatką ten tekst wcale nie jest zły - widać, że miałaś potencjał. Szkoda, że dalej nie publikujesz, bo byłabym ciekawa Twoich wierszy :D
przysłano: 22 lutego 2014 (historia)

Inne teksty autora

Alabastrowa Księżniczka
Natalia Kopeć

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca