Dom

wera

"dokładnie tam gdzie dziś nic nie ma" - mogę wiedzieć jaki jest sens takie masło maślane, na dodatek z dziwna inwersją i wyróżnione osobnym wersem, żeby co?
żeby było dłuższe? :)
pewnie tak, bo podobne naciągania są wszędzie, np. "ściany nienaturalnie podtrzymywały życie", nienaturalnie podtrzymywały?
ładny potworek jest również we fragmencie "tajemnic zaniedbania
które gdy dach przeciekał" - ???
w poincie też do poprawki, chociaż wreszcie delikatnie coś się dzieje.

Mithril

"nie uwierzysz ale kiedyś tam był

sypał się w oczy tynk
pękały w głowie szyby
dym z komina dopełniał reszty

ściany nienaturalnie podtrzymywały życie
do końca dochowały tajemnic zaniedbania
które gdy dach przeciekał
wsiąkały w ziemię rdzą

dokładnie tam gdzie dziś nic nie ma

chwiała się kolebka odwrócona do góry dnem
dom starców konających w oknach
z kratami konfesjonału"

no cóż - reminiscencyjny kadr w ładnej oprawie dobranych środków, przenosi w
czas odmienny i zakurzony, gdzie nawet pamięć może się potykać o dawne
zdarzenia... moment - powiedziałbym - jak z horroru (skojarzenie) gdyż co wers, to
inny przedmiot, inne doznania, inna w tym wszystkim bezradność, bo

świat się zmienia/ewoluuje, a historia "życia" pozostaje tylko w życiu pamięci
Dobry tekst, płynny, bez zbytecznych zapchajdziur i kombinatoryki

Jollla

Przeedytowałam zgodnie z sugestią - wyodrębniłam pierwszy wers, faktycznie, tekst się aż o to prosił. Dzięki.

Anonimowy Użytkownik

Kawałek uczciwego wiersza.

Anonimowy Użytkownik

szczerze mówiąc nie przekonał. i ty dobrze o tym wiesz.

planna

Zachwycasz sentymentalnością,ok.

calvados

Wszystko tendencyjne, z uporem malujesz mroczne skojarzenia, rdza, tynk, przeciekający dach, stęchlizna wspomnień. Nie wiem doprawdy, kto ma się tym zachwycać( urodzony pesymista?), zgliszcza nie zachęcają, ot tylko na dioramach są niezwykle urokliwe, im lepiej odzwierciedlone i wyskalowane rudery, tym większy podziw dla twórcy. Autorka tonie w pesymistycznych wspomnieniach, podmiot przesiąka tęsknotą na widok ruiny, pozostałości po domostwie. Potrafisz napisać coś urokliwego, bez zgnilizny, szarości i rozkładu ? Tak pytam, bo smutnych wierszy nie lubię.