Życie zjada się na zimno (wiersz)

boli mnie każde słowo
nowotwór beznadziejny
tak chciałbym milczeć
słyszeć kojący szept
nie zauważać życia
i odjechać ostatnim pociągiem

cierpliwość życia
do życia trzeba mieć cierpliwość
małe szczęścia
wielkie tragedie
długa samotność
krótka miłość

boli każde słowo

cierpienie i euforia
skrajnie
jak wymyślna potrawa