Procesy nostalgii

Anonimowy Użytkownik

O! Całkiem udany! Może trochę smętny, ale za to zgrabny.

calvados

Jaki tytuł, taki wiersz, niczego sobie...

Anonimowy Użytkownik

a ja chciałbym tak pisać. naprawdę

calvados

Daniło, za kilka lat przy Twoim talencie będziesz pisać znacznie lepiej...

bossanova

ja lubię smutek, nostalgię i wiersz mi się podoba, choć nie wszystko rozumiem...

calvados

Podmiot w stanie depresyjnym, nie ma sił na wykonywanie jakichkolwiek czynności, samotność jest podłożem takiego stanu. Skała jako symbol oziębłości, tyle że skała nie potrzebuje czułości ni pieszczot, człowiek ich potrzebuje. W rutynie obojętności dwóch żyjących obok siebie osób, to co kiedyś błyszczało zachwytem uniesień, teraz jest jedynie rdzawą smugą. Łzy mogą być oznaką słabości podmiotu, choć raczej są tłumionego żalu osłoną. To tylko moja pokrętna interpretacja, ale taki obraz mi się tu maluje, a jak są skojarzenia, ba, nawet współczucie, to znaczy, że porusza. Nie wiem, czy lubisz poruszać wrażliwą nutę, pewnie nie...

bossanova

fajnie calvados tłumaczysz, dzięki :)

calvados

To nie jest tłumaczenie, to jedna z wielu wersji interpretacji, tylko sam autor wie, jak bliskie to prawdy, ot...

Ewa Czaplewska

"woda powoli wygładza skałę
skoro na pieszczoty
ma całą wieczność"

To mi się szczególnie podoba. A całość też na plus. Jeden z lepszych, które tu dziś przeczytałam.