***

Arturro

trudno jest zacząć pisać
nigdy nie wiesz jakich słów użyć
aby czegoś czasem nie zepsuć
powoli  bardzo powoli coś się w życiu 
zmienia  coś odchodzi coś się kończy 
a nie urasta w swej sile trwałości
daj Boże niech się mylę 
może to się stało z winy mojej 
to niech zginę
tęskno czasem do tego co los 
ośmielił się zabrać
by wspomnieć wszystko to o czym tak 

często marzyliśmy trzeba nie lada odwagi
a żal się rozstawać tak bez powodu
łamać te święte więzy miłości 
dla spokoju nie swego
ileż tych rzeczy można uzmysłowić
jeszcze więcej pokazać
lecz nie wszystko da się z pamięci wymazać
 

Arturro
Arturro
Wiersz · 7 marca 2014
anonim
  • Mithril
    ...gniot

    · Zgłoś · 10 lat
  • calvados
    Treść nosi w sobie wartość, wiersz słaby pod względem warsztatu, ciepło pozdrawiam, a na słowo '' gniot'' proszę się uodpornić i z dużym dystansem :-)

    · Zgłoś · 10 lat
  • Ewa Czaplewska
    Znowu zaimki archaiczne!

    · Zgłoś · 10 lat
  • wera
    OMG!

    · Zgłoś · 10 lat
  • Ata
    ale ja daję uśmiech za brak częstochowy tym razem ;) pozdrawiam

    · Zgłoś · 10 lat
  • Arturro
    miło mi ja jestem artur gniocie

    · Zgłoś · 10 lat