pamiętam

bossanova

scena jak z horroru :(

Mithril

...jak widać powyżej, grafomańska hurtownia wrze

Zapodajesz chłopie same wyświechtane przez wieki, pamiętnikowe, pozagramatyczne i pseudostylistyczne banały, które teraz w miliardach wkraczają pochodem do sieci, jako rozumiane, przez ich „autorów”, „wiersze(?)”. Gigawtórność tych pamiętnikowców na poziomie poniżej gimnazjum z usprawiedliwieniem:

„Arturro godzinę temu

przykro mi ale nie popracuje
to co publikuje zostało napisane dawno temu
od 8 lat nic nie piszę
ale dziękuje za radę”

wskazuje deficyt i pomyłkę w publikowaniu oraz postawie roszczeniowej do uznania niechlujstwa, jako „utworu literackiego”(?)… tylko, dlatego, że związałeś się emocjonalnie z tym, co "napisałeś" w ciągu czterech dni pobytu na Wywrocie. Zaś, w te twoje „starocie” - które ja nazywam kurzem - nie wierzę.
Jest to najczęstsza wymówka grafomanii, stosowana w momentach braku argumentów. Pisanie bzdur może mieć swoje esencjonalne uzasadnienie, gdy demiurg jest w stanie korespondować z czytelnikiem na polu semantycznego odniesienia, bez dyskredytowania jego światopoglądu, drwiną (co jest przeniesieniem), spoufalaniem prymitywnymi (pseudointelektualnymi) żartami, bez samokrytycyzmu w pojęciu narcystycznym, skazującym negatywną ocenę na rewanż w najbardziej infantylnej formie… czyli: bez czytania, bez interpretacji, bez rozumienia (co już pokazałeś), czyli czytania przede wszystkim ze zrozumieniem. I na koniec, niereformowalność jest domeną ignorancji w awersji do przyswajania wiedzy.

szanta - Edyta Ślączka-Poskrobko

pamiętam
pachniałaś niczym wiosenne bzy

zrywane w ciszy ludzkich myśli
włosy splątane wstążką
luźno opadały wokół twarzy
a ja kochałem
całą w myślach
kochałem wspomnieniami
kochałem sercem

oczy kwiatu róży moczonej w porannej rosie
smutku i wiecznej tęsknoty

No z grubsza, jakbym miała tu poprawiać to tak. Dopowiedzenia i zaimki zwrotne- won, jeśli wiersz ma być wierszem a jak ma być dobrym to jeszcze wiele do przemyślenia.

calvados

wersja Szanty bardzo na tak

Anonimowy Użytkownik

można się napinać do woli, ale to wzorcowy wyciskacz łez dla małolat, "la patik" poezji i tu żadne zabiegi niczego nie zmienią, przycinanie nie zostawia żadnej treści.

calvados

tę twarz
unikaj w wersie po wersie tych samych określeń
anafora jest środkiem poetyckim, ale powtórzenia zaimków( tu narzucałeś tego jak grochu na polu), rzeczowników w środku wersu to inna sprawa
nie ujmuję wrażliwości, ciekawa jestem opisu uczuć, np. w formie poetyckiego listu, mężczyzny do kobiety
unikamy wyrazów typu:''jakaś''
kwiat róży - bardzo zużyta metafora
piszesz delikatnie to ma u mnie zawsze plus, ale spróbuj jeszcze zaciekawić środkami wyrazu, cały komentarz w spokojnym tonie, to nie jest złowrogi atak na Twoją osobę

Ada Mickiewicz

Powtórzę za poprzednikami - nie jest to wiersz, który się w pamięci wyryje. Ale jest piękny. Także względnie lubię.