Dobre Zborze i Kąkol.

Pocieszyciel do was przyjdzie

Dobre Zborze i Kąkol.

Pewnego dnia wyszli ludzie, aby siać od swego PANA dobre ziarna dostali po pracy jednak wszyscy się pospali.

Wtem ktoś się skrada widzi przed sobą piękne wspaniałe pole, więc zazdrosny o ową rolę pomiędzy dobre nasiona powsadzał złe kąkole.

Wszystko rosło i dojrzewało a kiedy owoc wydało robotnictwo całe Dobrego PANA swego się zapytało:

„Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd, więc ma ona kąkol?”

Dobry PAN jest godziwy w czynie zawsze jest prawdziwy, Spojrzał po polu zobaczył, że roi się na nim od kąkolu.

Wiedział dobrze czyje to dzieło i wykonawcę po plonie rozpoznawał, więc odpowiedzi dawał: „To nieprzyjaciel uczynił”

Na to słudzy odpowiadają myśląc, że rozkaz i zamysł PANA znają, zapytali: „Czy chcesz, więc, abyśmy poszli i wybrali go”

Zżera ich złość do przeciwnika jednak Dobry Władca go już często spotykał, więc z mądrością powiedział rozkaz taki:

„Nie! Abyście czasem wybierając kąkol, nie powyrywali wraz z nim pszenicy. Pozwólcie obydwom rość razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopki na spalenie, a pszenicę zwieźcie do mojej stodoły.”

Opowiadającego znamy z PISMA ŚWIĘTEGO to JEZUS SYN BOŻY TEN, przed którym każdy się ukorzy, kiedy żniwa nadejdzie czas.

Ale może dokładniejsze wytłumaczenie przytoczę, ZBAWCA powiedział: „ten, który sieje dobre nasienie, to SYN CZŁOWIECZY, (czyli nasz PAN).

Rola zaś, to świat, a dobre nasienie, to synowie Królestwa, kąkol zaś to synowie złego. A nieprzyjaciel, który go posiał, to diabeł, a żniwo to koniec świata, żeńcy zaś, to aniołowie. Jak tedy zbiera się kąkol i pali w ogniu, tak będzie przy końcu świata.  SYN CZŁOWIECZY pośle swoich aniołów i zbiorą z KRÓLESTWA jego wszystkie zgorszenia, i tych, którzy popełniają nieprawość. I wrzucą ich do pieca ognistego; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. WTEDY SPRAWIEDLIWI ZAJAŚNIEJĄ JAK SŁOŃCE W KRÓLESTWIE OJCA SWEGO. KTO MA USZY, NIECHAJ SUCHA.”

 RATUJ SIĘ CZŁOWIECZE PÓKI JESZCZE CZAS NIE BĄDŹ ZNALEZONY KĄKOLEM JEZUSOWI SWOJE ŻYCIE DAJ!!!!!!

Pocieszyciel do was przyjdzie
Pocieszyciel do was przyjdzie
Wiersz · 16 marca 2014
anonim