Pocieszycielko (wiersz)

wybawca za którym tęskniliśmy
przybrał radosny wyraz twarzy

jest ruchomym obrazem
skąd przez soczewki
oglądają go osadnicy

na dole zostało cierpienie
wiem bo obiecałaś zachować wierność
barwom twarzy
od której musiałem się odwrócić

dlatego proszę cię o wyrozumiałość
cierpliwość i troskę
gdy składam w zadumie dłonie

czuję bliźniacze ciepło nadgarstków

nawet nie wiesz jak blisko
twym ramionom do skrzydeł