Nadprzyrodzone

Potisz

pamięć zrodziła małe
które wypełniają codzienność
bez twej bliskości
w miejscu niezagrożonym wyginięciem

 

daleko od tylnej kieszeni kobiecych spodni gdzie
mogły sprać się dobre słowa

 

pozwól być posłańcem cudownej nowiny
gdy uklęknę przed tobą i powiem

 

szpetne daty nigdy nie były ciężarne

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Słaby 1 głos
Potisz
Potisz
Wiersz · 6 kwietnia 2014
anonim
  • Potisz
    W końcu muszę rozweselić to sztywne towarzystwo;)

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Cytra
    Dowcipny jesteś, może spróbuj satyrę....:)

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Potisz
    Odszedł;( Będę za nim płakał;(

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Potisz
    Ha, ha, ha! Jesteś dobry. Mówię Ci i być może potwierdzam!:)

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Mithril
    .............................szkoda mojego czasu na wymianę z tobą
    taplaj się

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Potisz
    Skąd Ty bierzesz takie komentarze? Z książki?;)
    Dobra, Pirat, dobrze machasz szabelką;)
    Daj jedną, to też poczytam!;)
    Potencjału - to było najpiękniejsze, ciekawe jakiego bohatera dotyczyło;)

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Mithril
    parę potencjału lokuj w wartości słowa, a nie w gwizdkach banału

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Potisz
    Coś Ty, to Ty taki brutal jesteś? A myślałem, że z Ciebie łagodny baranek?;) Dobra, to już się nie będę kłócił, żeby Cię nie zezłościć;)
    Howgh!

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Mithril
    "Potisz dzisiaj, 17:14
    Generacja nic, Szanowny Poeto;)
    Bossa, nie, nie potrafię."


    daruj sobie (SzanownoPoetowanie), bo zaczynasz jak cała reszta,
    rozkapryszonej grafomanii, rozdzielać tytuły środkiem sarkazmu, co
    tylko wskazuje na deficyt w przyjmowaniu negatywów i rodzi konflikt,
    w którego następstwie ofiarą jest aŁtor...

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • Potisz
    Nie znasz mnie.

    · Zgłoś · 10 lat temu
Wszystkie komentarze