Nadprzyrodzone

Mithril

co strofa, to inna parafia, pisanie sobie a muzom ostatnio ma duuuuże wzięcie...
zagmatwać, zenigmatycznić, ubrać w ładne środki (najlepiej z wątkiem żeńskim)
i jest czytanie o niczym

Potisz

Jestem na czasie, co?;)

bossanova

Pisanie wierszy, z coraz większym powodzeniem jest zastępowane przez tworzenie rebusów. Tak jest i w tym przypadku. Nie zawsze mniej znaczy więcej. Jedyny wniosek, który się nasuwa po przeczytaniu dzieła to, to że "ona" jest w ciąży. Dobrze zgadłem/am?

Potisz

Bossa, nie czytaj dosłownie. Szpetna data to nic innego jak kryzys w związku;(

bossanova

No więc o tym piszę. Wiersz, to nie jest zgadywanka. Rozpisz się trochę, bo potrafisz.

Mithril

"Potisz godzinę temu
Jestem na czasie, co?;)"

czyli nihil novi..................................w smutnej, nic nie przekazującej większości

Potisz

Generacja nic, Szanowny Poeto;)
Bossa, nie, nie potrafię.

bossanova

Potisz, potrafisz. Dzisiejszy trend jest taki, że albo poezja zmierza ku prozie (jest aż za nadto przegadana), albo ku rebusom i "krawatowym" zapisom. Trzeba odnaleźć się gdzieś pośrodku. Ja nie umiem, ale czytając Ciebie, wierzę, że Ty i owszem.

Potisz

Nie znasz mnie.

Mithril

"Potisz dzisiaj, 17:14
Generacja nic, Szanowny Poeto;)
Bossa, nie, nie potrafię."


daruj sobie (SzanownoPoetowanie), bo zaczynasz jak cała reszta,
rozkapryszonej grafomanii, rozdzielać tytuły środkiem sarkazmu, co
tylko wskazuje na deficyt w przyjmowaniu negatywów i rodzi konflikt,
w którego następstwie ofiarą jest aŁtor...