Doceniam to jak się starasz,
Doceniam to jak się zmieniłeś,
Doceniam to co dla mnie robisz,
Doceniam to ile poświęcasz,
Doceniam to co do mnie czujesz,
Doceniam to kim się stałeś,
Doceniam to jak cierpiałeś,
Doceniam to,że tu jesteś,
Doceniam to jak ci zależy,
Doceniam każdy twój ruch.
Doceniam,naprawdę.
Lecz ja nie czuję tego co Ty...
Proszę,daj spokój,
Proszę,głowa do góry,
Proszę,znajdziesz lepszą ode mnie!
Proszę,nie załamuj się..
Proszę,już czas iść dalej,
Proszę,porzuć czarny kąt,
Proszę,nie rób tego!!!
Proszę,nie!
Proszę...
Gorący strumień łez leje się na twoją,już zimną i bladą twarz...
Odwiązuję gruby sznur z twojej szyi...
Przytulam do twarzy twoje kręcone włosy ostatni już raz..
Spoglądasz na mnie smutno spod przymkniętych powiek.
A ja płaczę,bo cóż innego mi pozostało?
-
kresowiak
Dominiko, jesteś na etapie początkującego poszukiwacza i nie wiadomo czy pisanie wejdzie Ci w krew czy porzucisz je na rzecz czegoś innego. Piętnaście lat to dość późny wiek na rozpoczęcie tej przygody jednak być może uda Ci się szybko nadrobić zaległości. Jakich autorów najczęściej czytasz? Żeby osiągnąć jako taką wprawę i swobodę w pisaniu zachęcam do jak najczęstszej lektury. A tak z szybkich wskazówek - unikaj wielokropków, wielkich liter na początku wersów, motywów takich jak życie, śmierć, miłość, ból i wszelkie inne wielkie sprawy, uporządkuj wersyfikację - staraj się dzielić tekst na fragmenty. Polecam Ci również publikację na forum literackim przeznaczonym właśnie dla ludzi, którzy chcą pracować nad swoim warsztatem - uzyskasz tam pomoc i z każdym utworem nauczysz się czegoś nowego.
·
Zgłoś
·
10 lat
-
Potisz
Nie doceniam tego tekstu;(
·
Zgłoś
·
10 lat
Usunięto 1 komentarzPozdrawiam!