Subiektywizm

gaj

ja i on
mówi słyszę siebie zaklina
swój świat we mnie posłuszny
moim zwidom rozwija sznurek

kręte korytarze skalne nacieki
żyły złota szum Styksu

być może go usłyszę

poczuję jak kładzie obole

na swoich oczach zamknę jego uszy

nie

nie

wiem że jego zmory są we mnie

gaj

Wiersz · 24 kwietnia 2014

Ir

Taki schizofreniczny ten wiersz...ale ciekawy.

· Zgłoś · 10 lat
bossanova

Ty za bardzo przycinasz i wychodzi Ci, pardon le mot, "bełkot". Niesłusznie na Wywrocie nazywany wierszem. Ale te szarady i zagadki są tu najwidoczniej w cenie ;)

· Zgłoś · 10 lat
calvados

Boss, ale cię nakręciło na złośliwe komentarze, czujesz z tego powodu jakąś satysfakcję, że też ci nikt jeszcze nie powiedział dosadnie, jak się zachowujesz...
Gaj na tyle intrygujący,że wrócę

· Zgłoś · 10 lat
bossanova

Ależ calvadosie, nie żałuj sobie, wal prosto z mostu, przecież z "matron ust nie boli". Taka tam parafraza ;-)

· Zgłoś · 10 lat
gaj

Ir - Jeśli monolog, to rzeczywiście schizofrenika.
bossanova - Po co zbyt dużo mówić?
Dziękuję i za głosy i za komentarze:)

· Zgłoś · 10 lat