przyjmą i uniosą (wiersz)

w tym wieku jeszcze raz
połóżmy krem pod powieki
siateczkę zmarszczek przyniósł wiatr
a życie z rybiej łuski dokładnie nas oskrobie

w wiklinowym fotelu usiądź
a nogi rozszesz na wschód i zachód
z pólnocy przyjdę by słońce biło mi w oczy
i zrobię ci miłość o której mogą śnić zagubieni
w szelestach nominałów samotnie wędrujący pustynią

jak skończę to usta mi podaj
w winnych gronach utul
bym czuł po śmierci
chropowatość

bożej tarki
łomot kamieni
i ten zajebisty żal
ostatnich spojrzeń
gdy nie płaczą oczy

tylko dłonie