Opanowanie (wiersz)
Potisz
tego roku ma okazję poznać
anielską cierpliwość
wie że posiada wysunięty język
który pozwala objąć cierpienie
pierwszą próbą był chrzest
chciała uciec od zimnej wody
wierzgając nienaturalnie krótkimi nóżkami
wybiła z rytmu całą mszę
teraz obserwuje jak nie mogą usiedzieć w ławkach
rówieśnicy czekający by wymienić
ilość gadżetów na przyjęciu
kiedyś sama stanie się prezentem
dla pana
już wyciąga ręce do przytulenia
dobry
4 głosy
przysłano:
12 maja 2014
(historia)
przysłał
Potisz –
12 maja 2014, 18:58
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Dzięki, Iksie;)
Calvi, czemu nieistotne?