CISZA (wiersz)
Sylwia Aszendorf
CISZA
ZAMKNĄĆ SIĘ W CISZY
WŁASNEGO WNĘTRZA
POŚRÓD ZIELENI ŁĄK
SPACEROWAĆ
W ŻÓŁTYCH KACZEŃCACH
RĘCE ZANURZYĆ
ODDALIĆ SMUTKI
DNIA CODZIENNEGO
SFRUSTOWANYM MYŚLOM
POZWOLIĆ ODEJŚĆ
PŁUCA NAPEŁNIĆ
ŚWIEŻYM ODDECHEM
W POKORZE BOGU
PODZIĘKOWAĆ
ŻE CZŁOWIEKOWI
CZŁOWIEK JEST BRATEM
CISZA SPOKOJEM
DO NAS PRZEMAWIA
SWOJĄ CZUŁOŚCIĄ
NAS OTULA
BEZ ZŁOŚLIWOŚCI
NAM TŁUMACZY
ŻE NIE BEZ SKAZY
JEST LUDZKA NATURA.
dobry
1 głos
przysłano:
15 maja 2014
(historia)
przysłał
Sylwia Aszendorf –
15 maja 2014, 10:07
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się