Sylvia P.

Ata

 

kobieta zza szyby

ma śmiesznie powykręcane palce

pobielałe knykcie

 

tu światła szyją świt tam smutno

 

przykurzony zarys kartek obok

filiżanka zdobiona mozaiką czarnych

kropel

 

bo czasem

dwa powody to mało by wyjść poza 

zimny szklany klosz

 

Ata
Ata
Wiersz · 27 maja 2014
anonim
  • Mithril
    robisz z............................."gęby cholewę"?

    · Zgłoś · 10 lat
  • Ata
    każdy ma czasem dołki i przemyślenia.. a ludzie niech myślą co myślą..decyzje można zmieniać..

    · Zgłoś · 10 lat
  • Mithril
    ..........................hmm - no tak

    · Zgłoś · 10 lat
  • Mithril
    "kobieta zza szyby ma śmiesznie powykręcane palce
    pobielałe knykcie (...) światła szyją świt

    tam smutno przykurzony zarys kartek
    obok filiżanka zdobiona mozaiką czarnych kropel
    bo czasem

    dwa powody to mało by wyjść poza
    zimny szklany klosz"

    · Zgłoś · 10 lat
  • gaj
    :-)

    · Zgłoś · 10 lat
  • kresowiak
    Tytuł niepotrzebnie dopowiada, wystarczy puenta ze szklanym kloszem i wiemy o co i o kogo chodzi. Można tekst skoncentrować, nie ma tu zbyt wiele treści i nie ma sensu tego rozwlekać na przerzutnie i sztucznie rozmnożone zwrotki. Sylvia Plath to chodliwy temat, niełatwo się więc wybić poza jej płasko rozumiany w społeczeństwie obraz i wytworzyć coś wielowymiarowego, tak było niestety i tym razem.

    · Zgłoś · 10 lat
  • calvados
    jest tu coś co zatrzymuje, wrócę później

    · Zgłoś · 10 lat