na szczudłach beznadziei (wiersz)

przeżyć
bez gazu
sztucznych świateł
mojej pierdolonej poezji

lubię swoje brudne okna
karnisze dzwigające tony nikotyny
budziki które staneły w ubiegłym stuleciu

no i ten swąd
przypalonej słoniny
w widoku egipskich piramid
układanych cierpliwie z pudełek od jajek

czekam na mojżesza z naprzeciwka
za chwilę wyjdziemy do baru
w kolejne wiersze

woskresień

na pewno zrobi rozróbę
i przejdziemy przez morze

tylko dlaczego

z tamtej strony
 

na tą
bez manny
błogosławieństw

w trzydnowym kacu