Potencjalny zbawco (wiersz)

Potisz

cierpisz za wiarę w przyszłość
gdzie białe myszki niczym dni
dobiegną do mety

wyciągasz członki zakażone gangreną
lecz odchodzę bez rozgrzeszenia
bo założyłem zbyt drogi garnitur

twoje błaganie o pomoc
istnieje jeszcze w świadomości
biegnących ku biurowemu światłu

by znaleźć się za drzwiami

fatalny 1 głos

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Jollla 13 czerwca 2014, 07:01

zgłoś

Wiersz dla mnie jest wtedy, kiedy udaje mu się dotknąć sedna, wypowiedzieć coś, co istnieje, co się czuje ale trudno po to sięgnąć inaczej niż w wierszu. U Ciebie natomiast widzę świat odbierany oczami rozpoetyzowanego na siłę i bardzo mocno infantylnego w swoich patetycznych przemyśleniach peela. Zupełnie na odwrót.

calvados 13 czerwca 2014, 10:19

zgłoś

Jola, niezłą wypowiedź, i pod wieloma wierszami byłaby idealnym komentarzem

Potisz 13 czerwca 2014, 13:11

zgłoś

Dziękuję za komentarze.

Potisz 17 czerwca 2014, 12:54

zgłoś

Na swoje usprawiedliwienie dodam, że wiersz został napisany na konkurs pt. "Stereotypy";)

przysłano: 13 czerwca 2014 (historia)

Inne teksty autora

Przekonanie
Potisz

Technika Campbella
Potisz

Opuszczeni
Potisz

Próba
Potisz

Trzy damy z Cherbourga
Potisz

Klęczącemu
Potisz

Łaska
Potisz

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Potencjalny zbawco (wiersz)

Potisz

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść