Między nami jest przepaść.
Ściana strachu, uprzedzeń, wstydu…
Możemy rozmawiać,
nawet podać dłoń,
lecz nie możemy się zbliżyć.
Lecz podróż nadal trwa,
może dalej nie będzie przepaści.
( Czy będzie tylko szczelina.)
I wystarczą dwa śmiałe kroki,
do …
Konrad Koper
Wiersz
·
26 czerwca 2014
-
Anonimowy UżytkownikW trzeciej strofie mam wrażenie, że coś Ci uciekło. Czytam to już piąty raz i nie jestem w stanie pojąć czy takie wiersze to początek poezji czy jej najwyższe stadium.· Zgłoś · 10 lat