Miłość spotyka noc (wiersz)
Konrad Koper
Słońce się dąsa i poszło sobie.
Naszą miłość owiała ciemność.
A blask księżyca i twą sylwetkę,
zasłoniła mgła.
Po zimnej nocy znaleźliśmy szron.
I poranny deszcz za nami płacze.
wyśmienity
1 głos
przysłano:
26 czerwca 2014
(historia)
przysłał
Konrad Koper –
26 czerwca 2014, 11:07
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się