Nie ma życia (wiersz)

Nie ma życia

bez wsparcia,

bez obecności,

choćby duchowej

drugiej osoby.

Nie ma dla

dziesięciolatka

i nie ma dla

sześćdziesięciolatka.

Którym ja jestem,

jednym i drugim

(sam sobie

sterem i łajbą)

i gorzej już chyba

być nie może

(chociaż wywołuję

wilka z lasu,

nawet jeśli tylko

burzę w szklance).